Bugün bu köşeden herkese merhaba diyerek yazıma başlamak istiyorum.
2006 yılında Kahramanmaraş ‘ta Bugün gazetesinde ilk köşe yazımda bu başlıkla yayınlanmıştı.
O günden bugüne tam 10 yıl geçmiş.
Şehrimizde ve ülkemizde bu 10 yılda çok büyük değişimler oldu.
Bu sürede umutlarımız, hayallerimiz hatta sorunlarımız değişti.
Bu 10 yılda yeni bir nesil yetişti.
Pek çok değerli insanı da bu sürede kaybettik.
Değişmeyen tek şeyin değişim olduğu gerçeğini bu 10 yılda tekrar görmüş olduk.
İşte bugün, şehrime ve hayata dair yeni düşünceleri sizlerle bu köşeden paylaşmanın mutluluğunu yaşıyorum.
Bu köşeden değişen dünyamızda sorunlara, olaylara güncel bakış açıları sunacağım.
Yaşadığımız kentin kültürel, tarihi ve sosyolojik birikiminin geleceğimize yön verecek kadar zengin olduğuna inanıyorum.
Maalesef çoğu unutulmaya başlayan bu zenginlikleri bu köşeden sizlere ve geleceğe aktarmaya devam edeceğim.
Çünkü binlerce yıllık bir kültürün süzüle süzüle gelen bilgi zenginliği bu coğrafyanın en büyük zenginliğidir.
Bu kahraman şehrin en ücra sayılabilecek köşelerinde dahi yaşayan derin bir kültürü geleceğe aktarabilmeliyiz.
Yoksa gelecekte başka bir kültürün düşünce yapısının hegemonyasında yaşayan geçmişini hatırlamayan bir nesle hazırlıklı olmak zorundayız.
Dünyada pek çok şehir kültür, tarih ve düşünce zenginliğinin tanıtımıyla ülkelerin önüne geçmiştir.
İstiklal’in Başkenti olarak gördüğüm kahraman şehrimden yazdığım bu köşenin adına “İstiklal’in Başkentinden…” adını verdim.
İstiklal kelimesinin tezahürünü tarihin bu en zor imtihanında canlarıyla, kanlarıyla tarihe yazan aziz ecdadım bu şehri “İstiklalin Başkenti” yapmıştır.
1920 yılında yazdığı bir destanla işgalci Fransız birliklerini bu kentten kovan aziz ecdadımızın bizler bıraktığı en büyük miras bu özgür topraklarda yaşamamızdır.
Onları destanlaştıran fikir ve düşünce yapısını geleceğe taşımakta bizlerin görevi olmalıdır.
Güncel olaylara farklı fikirler sunmaya; fikir dünyamıza, bu şehre ve ülkeme zenginlik katma adına yazmaya devam edeceğim bu köşeden herkese en samimi duygularımla yeniden“MERHABA” diyorum.